سعید عزیزیان بی‎شک یکی از بهترین دروازه‎بانان اسبق کشورمان محسوب می‎شود و اینک در کسوت مربیگری در تیم همیشه قهرمان پرسپولیس، جام هفتمین دوره مسابقات لیگ برتر (جام خلیج فارس) را در کارنامه خود به ثبت رساند.

عزیزیان یکی از بی‎حاشیه‎ترین مربیان لیگ، ساعاتی با سایت رسمی باشگاه پرسپولیس به گفتگو نشست که ماحصل آن از حضورتان می‎گذرد:

آقا سعید اول راجع به قهرمانی و آن روز بیاد  ماندنی بگوئید.

اگر قبل از به ثمر رسیدن گل دوم چهره مرا دیده بودید به راحتی به این موضوع پی می‎بردید که در حال سکته بودم و نمی‎دانستم پاسخ این همه محبت هواداران را چگونه باید بدهیم اما پس از به ثمر رسیدن گل قهرمانی، با فریاد و اشک‎های فراوان توانستم از حالت سکته دور شوم و از همینجا به همه دوستداران پرسپولیس این قهرمانی را تبریک می‎گویم.

تا به حال این تعداد تماشاگر را آنهم قرمزپوش در آزادی دیده بودید؟

خیر. در دیدارهای داربی تهران این جمعیت را دیده بودم اما نه این همه قرمزپوش ولی خیلی خوشحالم که پاسخ این همه تشویق و شور و حمایت را با قهرمانی دادیم.

آیا داشتن دو دروازه‎بان ملی پوش ایجاد مشکل نکرد؟

دروازه‎بانهای ملی پوش پرسپولیس با افکار کاملاً حرفه‎ای تلاش می‎کردند و حتی در مواقع حساس پشتیبان هم بودند و نمونه بارز آن فرشید کریمی بود که در یک دیدار دچار افت روحی شد و ما توانستیم این مسئله را با تلاش مضاعف پشت سر بگذاریم. من به عنوان مربی دروازه‎بانها سعی کردم رفاقت را اصل کار قرار دهم و همینطور هم شد و من از آنها چیزهای زیادی آموختم.

فصل آینده در پرسپولیس خواهید بود و آیا پیشنهاد یا شرایطی دارید؟

برای فصل آینده هیچ شرایطی ندارم و اگر باشگاه صلاح بداند دوست دارم در خدمت تیم قهرمان پرسپولیس و هواداران خوب سرخپوشان باشم. خدمت به پرسپولیس شرایط نمی‎خواهد.

اگر مهدی و حسن بخواهند از پرسپولیس بروند، آیا گزینه‎ای را در نظر دارید؟

اول اینکه من دوست دارم با آنها کار کنم ولی اگر شرایط رفتن آنها مستلزم موفقیت بیش از پیش آنها باشد، برای آنها دعا می‎کنم و گزینه‎هایی را نیز در نظر گرفته‎ایم.

کادر فنی چند درصد روی پیشنهاد شما برای دروازه‎بانها در دیدارهای پرسپولیس حساب می‎کرد؟

تقریباً صد در صد. من بهترین و آماده‎ترین دروازه‎بان را از نظر روحی و آمادگی به کادر فنی معرفی می‎کردم و تصمیم نهایی با آنها بود.

با کدام مربی راحت تر کار می‎کنید؟

برای کسی که بخواهد وظیفه‎اش را انجام دهد، فرقی نمی‎کند که با کدام مربی راحت‎تر باشد. وظیفه من آماده سازی و رعایت نکاتی بود که از سوی کادر فنی باید در خصوص آن تمرین می‎کردیم.

چرا از علیرضا حقیقی استفاده نشد؟

علیرضا دروازه‎بان خوب و آینده‎داری است که فقط باید بازی کند تا به شرایط بازی در تیم بزرگی چون پرسپولیس برسد و ما نمی‎توانیم ریسک کنیم و دروازه‎بانهای ملی‎پوش‎مان را کنار بگذاریم و از او استفاده کنیم. با توجه به این که این تیم پرسپولیس است با هوادارانی صد در صد عاشق و متعصب.

آقای عزیزیان اگر امکان دارد از بازیها، مربیگری و افتخارات خودتان بگوئید.

من فوتبال را در سن 14 سالگی در زمین اکبرآباد منطقه 10 آموزش و پرورش تهران شروع کردم و در آن زمان به تیم جوانان پرسپولیس دعوت شدم.

علی پروین پس از دو جلسه تمرین، بازی مرا پسندید و از آن به بعد من در تیم بزرگسالان پرسپولیس تمرین می‎کردم و در تیم جوانان پرسپولیس به میدان می‎رفتم. مدت 4 سال در تیم جوانان پرسپولیس بودم.

از سال 65 جهت انجام سربازی به تیم نیروی زمینی رفتم و پس از آن در تیم مخابرات که هدایت آن بر عهده صفر ایرانپاک بود بازی کردم. در سال 67 به تهرانجوان رفتم و سال 68 دروازه‎بان فیکس استقلال شدم. در سال 69 به تیم محبوبم پرسپولیس آمدم و با قرمزپوشان تهرانی به قهرمانی باشگاههای تهران و قهرمانی رقابتهای جام در جام آسیا در سال 70 دست یافتم، ضمن اینکه از سال 67 تا 70 در تیم ملی کشورمان نیز حضور داشتم. در تیم ملی مقابل تیمهای لهستان، شوروی و ژاپن درون دروازه ایستادم.

در تمرینات پرسپولیس با برخورد با فرامرز میرزایی پایم شکست و دکترها گفتند باید با فوتبال خداحافظی کنم! اما با تلاش و اراده‎ای قوی پس از 4 سال به فوتبال بازگشتم اما اینبار نه در پرسپولیس که در تیم راه آهن از لیگ دو در سال 74 شروع کردم و بعد از آن به تیمهای ذوب آهن و فجر شهید سپاسی رفتم.

در سال 77 به تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم. در سال 79 به دعوت ناصر حجازی به تیم استقلال رشت رفتم و در دیدار تیمهای استقلال رشت و استقلال تهران در یک زمین گل آلود با گرفتن پنالتی مهدی هاشمی نسب بازیکن استقلال، آبی‎پوشان تهرانی را با نتیجه یک بر صفر شکست دادیم و در لیگ ماندیم. در سال 80 به دعوت دکتر ذوالفقارنسب به تیم مس کرمان رفتم. دو سال هم در تیم هما بازی کردم و در سال 82 با بازیگری خداحافظی کرده و به مربیگری روی آوردم.

در سال 83 به همراه حمید علی دوستی مربی دروازه‎بانهای تیم ملی جوانان شدم و بعد از آن به تیم امیدهای صبا باتری رفتم. در سال 85 با تیم پیکان برنده دو دیدار حساس مقابل تیمهای پرسپولیس و استقلال بودیم. در سال 86 نیز با تیم همیشه قهرمان پرسپولیس به هفتمین جام لیگ برتر دست یافتم.

چگونه به پرسپولیس آمدید؟

تیم محبوب من پرسپولیس است و به پیشنهاد آقایان حبیب کاشانی و حمید استیلی که از دوستان قدیمی‎ام هستند به این تیم آمدم.

شرایط در پرسپولیس 86 چگونه بود؟

تیم پرسپولیس که از اول برای قهرمانی بسته شده بود با تلاش و حمایتهای هیأت مدیره، باشگاه، مدیر عامل، مسئولان، کادر فنی، بازیکنان و ... توانست با اتحاد و یکدلی، جام هفتم لیگ را بدست آورد. از همه مهمتر حمایت و حضور هوادارانی بود که به نظر من بی‎سابقه بودند و من معتقدم این قهرمانی برای آنها کمترین هدیه از طرف ماست و امیدوارم پرسپولیس با این حمایت‎ها بتواند جام قهرمانی باشگاههای آسیا را هم بدست آورد.